Zelfportretten als fotograaf (for English scroll down)
In de foto’s is de fotograaf in meerdere dimensies aanwezig, als fotograaf voor de camera, als kijker, als afgebeelde fotograaf en als maker. Ze is hyperpresent.
Ze heeft in beeld geen camera in haar handen, ze maakt alleen het gebaar/teken van de fotograaf. Er ontstaat een spanning, omdat je niet meteen weet wat er aan de hand is. Zien de anderen haar, wat/wie wordt er gefotografeerd?
De omgeving, waarin ze zich begeeft en die zij (dubbel) fotografeert, staat voor vormen van kapitaal; de kunsten, de wetenschap, de vader, de fotografie, de handel.
Campert verbeeldt haar zoektocht, het inspiratieproces, de ambitie en het kunstenaarschap in deze gebieden. Het gaat over de rol en het bewust zijn als fotograaf/kunstenaar; hoe verhoudt zij zich tot deze werelden.
Het werk valt samen met de zoektocht.
Merel Bem, Volkskrant/VPRO:
‘Ongrijpbaar, hoogst intrigerend werk, het is de tekortkoming van de fotograaf die ze teniet probeert te doen en waarmee ze de spot drijft. Daarmee is het een aftasting van de grenzen van de fotograaf.’
november 2011 De Avonden
Rosan Hollak, NRC/Handelsblad:
‘Wat Campert heeft gedaan is de ultieme zelfreflectie op de vraag wat is de fotograaf, wat is de betekenis van de fotograaf als kunstenaar.’
januari 2011 opening Picture me, Galerie Joghem Amsterdam
Self-portraits as a photographer
In the photographs, the photographer is present in various dimensions; as photographer behind the camera, as spectator, as photographer depicted and as the author – she is hyperpresent.
Campert is not actually holding a camera in the images we see, she mimics the gestures that signify the photographer.
You are left uncertain and a number of questions come to mind. Do others notice her? Whom or what is being photographed? Is what we see real?
The arenas that she chooses to enter represent different forms of capital: the arts, science, religion, trade etc. Campert depicts in these realms her inspiration, ambition and artistic calling.
Picture me shows the role and awareness as photographer/artist; how does she relate to these worlds.
The work coincides with her quest.
Merel Bem
Volkskrant/VPRO
“Elusive, highly intriguing work, it is the deficiency of the photographer she is trying to undo and mock. Thus, it is an examination of the boundaries of the photographer.”
November 2011, De Avonden (VPRO Radio)
Rosan Hollak
photography critic Dutch newspaper NRC/Handelsblad
“What Campert did is the ultimate self-reflection on the question what the photographer is, what is the meaning of the photographer as an artist.”
January 2011, exhibition Picture me, Galerie Joghem Amsterdam